هویت در آستانۀ کولی های ساکن در تهران

در این تحقیق از طریق تحلیل، روایت­هایی از کولی بودن ونحوۀ حضور اجتماعِ کولی­ها در شهر تهران مطالعه شده است.عمده­ترین و مکررترین تعاملاتی که کولی­ها با محیط اجتماعی پیرامون خود در دوران اخیر تجربه کرده­اند ـ یعنی چهار چرخۀ گدایی ـ مصرف، اعتیاد ـ پاکی، زندان ـ آزادی و روابط ناپایدار جنسی­­ـ ­­­در پرتو مفهوم آستانگی توضیح داده شده است؛ چگونگی «بودنِ» کولی­ها به­عنوان یک اجتماع در حال گذردر بستر­های کنونی جامعه ایران به طور عام و در متن­های شهری ای چون محله­های خاک سفید، دروازه غار و لب خط در تهران به طور خاص توضیح و نشان داده شده است که چگونه کولی­ها با گذر از مرحله پیشاآستانگی در مرحلۀ آستانگی باقی مانده و نتوانسته­اند از این مرحله خارج شوند و بدین ترتیب دارای هویت­های درآستانه­ای شده­اند که گذار آنها را به مرحلۀ پساآستانگی و جذب ایشان در بسترهای کنونی شهر تهران را با موانع جدی روبه رو ساخته است.